11 Ιουνίου 2012

Ποιήματα - Αναστασία Μιχελάκη



ΚΙ ΟΜΩΣ, ΓΥΡΙΖΕΙ…

Κι όμως, γυρίζει…
Φθάνει ως Μνημοσύνη μιας φιλίας
που ράγισε στη βάση της.
Γυρίζει στο κομμένο αυτάκι
του φλιτζανιού και το χαϊδεύει
με τις ώρες.
Γυρίζει στο βυθό της πορσελάνης·
τον βομβαρδίζει κομφετί της Σαντιγύ
και καστανές νιφάδες ζάχαρης,
να απομονώσει τα σπλάχνα του
από τις μαύρες σκέψεις.
Φροντίδες δίχως υστεροβουλία.
Κι όμως, γυρίζει…
Αφήνει το κραγιόν της στο στερνοπαίδι της
γοητείας της.
Αφήνει το μυαλό της να πετάξει.
-Άραγε τη σκεπάζεται τη μελωδία
Μεταξιού; Μήπως της έχει λείψει ;-
Νηστεύει πάντα από αργία
ξεκοκαλίζει τη βροχή
και η απόσταση σκορπά.
Αμελητέα στάχτη από τσιγάρο. 
Ταράζει την νωχέλεια του χώματος.
Κι όμως, γυρίζει…
  


 




  ΕΡΩΤΑΣ ΕΙΝΑΙ

Μια στάση ακόμη· για τα χελιδόνια·
ας μην πληγώσουμε για την αγάπη
το από μηχανής παγκάκι
με λέξεις που θα μας δικάσουν κάποτε.
Μόνο μέσα από τα σεντόνια σμίγω
την ύπαρξή μας γάργαρα.
Έρωτας είναι· έρωτας·
μια δακρυγόνα θύελλα που κατευνάζει
τους διακόπτες των αντιστάσεων
αποδομώντας τους χίλιους ρίπους της
λογικής.
—Ούτε, για αστείο μη μ’ αφήσεις μόνο,
Ούτε… Και γλίστρησες στον κήπο των
θανάτων.
Αν και ραμμένα, τα βλέφαρά σου
αδημονούνε την επιστροφή
στην αυτοκρατορία του αίματός μου.
Σου τα ραντίζω με φιλιά απ’ το
ερμάρι  του μυαλού και σε διαβάζω
από το προ ολίγου· πολύ
πιο διψασμένο.
Δεν έχω άλλη αντοχή.
Στέρεψα.
Τι να δώσω;
Εκτός αν σε παρηγορεί αυτή
η θάλασσα από ρόδα που όλο
λέω θα πνιγεί κι όλο τη βρίσκω
μέσα μου να κάνει πεταλούδα…


Η Αναστασία Μιχελάκη γεννήθηκε στο Μαρούσι Αττικής. Κατάγεται από το Κλήμα Ηρακλείου Κρήτης. Σπούδασε φιλολογία στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το ίδιο τμήμα έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο ειδίκευσης στη νέα ελληνική λογοτεχνία (με άριστα). Συνέχισε με συμπληρωματικές σπουδές στα τμήματα ψυχολογίας εφήβου, διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και οικονομίας στο Ε. Κ. Π. Α. Γράφει για τα παρελθόντα και τα απόντα γίνονται παρόντα. Αυτό είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι ότι τα παρόντα γίνονται μελλοντικά ιόντα. Το πιο πρόσφορο έδαφος για να καλλιεργήσει και να καλλιεργηθεί ο απ’ τα όνειρα βγαλμένος είναι το χιόνι…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας για το κείμενο!