Τρία ποιήματα - Λίλιαν Μπουράνη

Cercami

Πρέπει να μάζεψα
τα πράγματά μου

σε κάποια στιγμή έκστασης.

Μάλλον σήκωσα

και τους τοίχους

γιατί

η πόρτα αυτονομήθηκε.

Ανοιγοκλείνει στο κενό

έκτοτε.

Θα μπεις ή θα βγεις;

Έρχεται βροχή.

Γονυκλισία

Προσκυνώ την αγάπη.
Τους χαλκού
αχειροποίητων αγαλμάτων.
Την κρουστή πολυφωνία

των κυμβάλων
που αλαλάζουν

σε γλώσσα ακατάληπτη,

Ορφικής μέθης,

προσκυνώ.

Προσκυνώ

των ρημάτων

τους μετρικούς ανάπαιστους

από το Σ ως το Ω

με δυο υφέσεις στα γόνατα

χαίνουσες,

προσκυνώ.

Προσκυνώ του Ωρωπού

τους καλπασμούς

με τα νεκρά άλογα.

Των ερετών

την ανήκεστη αδράνεια.

Των φτερών, προσκυνώ,

τα λαμπρά αλουμίνια

που ποντίστηκαν στο Ικάριο

και με βρήκε το Σάββατο

να σέρνομαι με την άτρακτο

κάτω απ΄την άρση της τελείας.

 

Ζεϊμπέκικο

Την ώρα που ενδύεσαι

το ιερό σου σχήμα

κι αριστερόστροφα

κυκλώνεις τον βωμό

ζυγίζοντας τα χέρια,

πότε σε αιώρηση αετός

και πότε Εσταυρωμένος,

σ’ αναγνωρίζω, άντρα.

Δρεπανωτά το σώμα σου

την ήττα όταν θερίζει

σε πίνω απ΄τον ιδρώτα

κι απ΄ του γονάτου, σ΄αγαπώ,

το σπάσιμο,

μετρώντας

εννιά φορές το μπόι σου

κι εννιά φορές την πτώση.

Απ’ όλα μου τα ονόματα,

χόρεψε

το Ευδοκία.

Λίλιαν Μπουράνη.

Γεννήθηκα στον Βόλο αλλά ζω στην Αθήνα από τα δεκαοχτώ μου.
Φοίτησα στη Νομική Σχολή Αθηνών όμως  γρήγορα εγκατέλειψα την ιδέα της δικηγορίας και κατέληξα στον χώρο των Τηλεπικοινωνιών όπου εργάζομαι μέχρι σήμερα.

Αν και γράφω από μικρή ηλικία μόλις το 2008 αποφάσισα να βγάλω από τα συρτάρια τα ποιήματά μου και να τα δημοσιεύσω στο προσωπικό ιστολόγιο «pandora’s bookmarks» υπογράφοντας με το ψευδώνυμο Pandora. Εκεί με ανακάλυψε ο ποιητής Τόλης Νικηφόρου ο οποίος με ενθάρρυνε και με παρότρυνε να προχωρήσω στην έκδοση των ποιημάτων μου.