Ποιήματα - Αναστασία Μιχελάκη

ΚΙ ΟΜΩΣ, ΓΥΡΙΖΕΙ…

Κι όμως, γυρίζει…

Φθάνει ως Μνημοσύνη μιας φιλίας

που ράγισε στη βάση της.

Γυρίζει στο κομμένο αυτάκι

του φλιτζανιού και το χαϊδεύει

με τις ώρες.

Γυρίζει στο βυθό της πορσελάνης·

τον βομβαρδίζει κομφετί της Σαντιγύ

και καστανές νιφάδες ζάχαρης,

να απομονώσει τα σπλάχνα του

από τις μαύρες σκέψεις.

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ: O EΞΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ

  Πρωτοσυνάντησα τον ποιητή στα φοιτητικά μου χρόνια,τότε που γίνονταν οι όμορφες πνευματικές ζυμώσεις, τότε που άρχιζα δειλα δειλά να λαμβάνω μέρος σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Ήταν στο σπίτι μιας φίλης, όπου, ξεφυλλίζοντας βιβλια, έπεσα πάνω στο ποίημα που είχε γράψει για τον Καβάφη:

Nύχτες ακόλαστες, πιοτά, σφοδρά συμπλέγματα, γιγάντιες,
σα θόλοι ναού ηδονές. Κι άγνωστες, περ΄από κάθε πρόσχημα,
τραχιές, σα νικες, αμαρτίες.
Και το πρωί επέστρεφε μόνος κι εξαντλημένος κι ώριμος
κομίζοντας, σα μια καινούργια αγνότητα, το νέο αμαρτωλό
του ποίημα.

«Περγαμηνή» - Έκτωρ Πανταζής

Στον Ν.Κ.

1.Σκληρός απόπλους

Νά 'σαι πραγματικός

σημαίνει πως ξεσκόλισες "Αθωνιάδες"

σημαίνει πως λύνεις όλα τα λουριά

σημαίνει απόσταγμα από καταιγίδες

και υδατόσημο προικιό σου

ασημοφόρετο τ' αστέρι του θανάτου

κύμα πικρό επέλευση του ασυντέλεστου

και να βαθαίνει η εισαγωγή

και του θανάτου η φύτρα

ανάρπαση των όντων σεντεφένια

καθώς ξεριζώνεται ο κόσμος από μέσα

και η ύπαρξη μένει αίνιγμα πλήρες

Εγώ είμαι της νύχτας ο πρώτος

Η Κατάθεση - Κατερίνα Μόντη

Δύο κεφάλαια από το βιβλίο

εκδόσεις ΕΝΕΚΕΝ

 

7

Μία από τις λίγες φορές που η Δέσποινα τρομοκρατήθηκε  πραγματικά, ήταν στην προεκλογική περίοδο του 1978, όταν γυρνώντας κάποιο βράδυ από το Φροντιστήριο Αγγλικών τους είχε βρει  να την περιμένουν έξω από το σπίτι της, ένας μέσα κι ένας έξω από μια μαύρη πολυτελή κούρσα.  

«Δεν ξέρω τι θα κάνουμε με σένα, αυτήν τη φορά μπορεί να μην τη γλιτώσεις. Αν κάνω αυτό που πρέπει, το  σχολείο ξέχνα το, θα αποβληθείς από όλη την ελληνική επικράτεια! Πες μετά τον Φλωράκη να σε στείλει να μάθεις γράμματα στη Μόσχα, ή μάλλον.. στη Σόφια καλύτερα, που έχετε και συγγενείς… », την είχε απειλήσει ο ασφαλίτης, σκαιός και σαρκαστικός συνάμα, θα την πήγαινε λέει δικαστήριο επειδή ρύπαινε τους δημοτικούς κάδους με προεκλογικά αυτοκόλλητα του ΚΚΕ.

Ταξίδι στην «καρδιά» της πνευματικής δημιουργίας, του Χαράλαμπου Γαλιάνδρα-Αρτινού

Παρουσιάστηκε στην Αθήνα το τελευταίο πόνημα του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη «Κάποτε στην Άρτα»

Στην πρωτεύουσα των Γραμμάτων και των Τεχνών, στο φάρο του πανελλήνιου πνεύματος, στην καρδιά της συγγραφικής δημιουργίας, την Αθήνα, οδηγούν όλοι οι δρόμοι της Ελλάδας.

Την πεπατημένη λοιπόν οδοιπόρησε ο διακεκριμένος εκπαιδευτικός,  ιστοριοδίφης και συγγραφέας Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης προκειμένου ο εκδότης του να τον γνωρίσει στο βιβλιόφιλο κοινό και να παρουσιάσει την τελευταία κορυφαία και πιο ώριμη από τις  δημιουργίες του , το«Κάποτε στην Άρτα», που κυκλοφορεί από τις καλές εκδόσεις «Στοχαστής».

"Με το τσιγκέλι" της Κατίνας Βλάχου

Με το τσιγκέλι

Θούλη Στάϊκου

57 πάρα πολύ μικρά διηγήματα

Εκδόσεις Έναστρον 2009 σσ. 79

Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που νιώθω την ανάγκη να γράψω λίγα λόγια σχετικά με  ένα λογοτεχνικό έργο. Και παρ’ όλο που ξέρω πως υπάρχουν άλλοι που θα το έκαναν πολύ καλύτερα, το τολμάω. Με τον τρόπο μου και με πολύ θαυμασμό για το κείμενο που σκοπεύω να εκθειάσω. Με τον τρόπο μου, εννοώντας πως  απλά θα εκθέσω τι αναμόχλευσε μέσα μου το εν λόγω κείμενο, και θα το κάνω περισσότερο απευθυνόμενη στη συγγραφέα του με τις θερμές μου ευχαριστίες για την μεστή απόλαυση  που μου προσέφερε.

Αμάρ - Ανδρέας Καπανδρέου

Το διήγημα «Αμάρ» συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο του Ανδρέα Καπανδρέου «Το τρομακτικό μυστικό του Αϊνστάιν: αλλόκοτα διηγήματα», εκδόσεις Επιφανίου, 2010.

-          - Χαλαρά! Να είσαι άνετος. Κάνε τη δουλειά και φύγε αμέσως, χωρίς να σε δει κανένας, είπε ο Τζο.

     -   Εντάξει, περίμενέ με εδώ. Δεν θα αργήσω. Σε πέντε λεπτά το πολύ την «καθάρισα» και είμαι πίσω. απάντησε βιαστικά ο Αμάρ και πετάχτηκε έξω απ’ το αυτοκίνητο.

Ο Τζο καθόταν στη θέση του οδηγού. Του έγνεψε καταφατικά με το κεφάλι και ρούφηξε δυνατά το τσιγάρο που κρατούσε.

Ο Γιώργος Νικολόπουλος παρουσιάζει τους σύγχρονους Έλληνες ποιητές

2 - ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Η Ευτυχία Παναγιώτου γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1980. Σπούδασε φιλοσοφία στην Αθήνα και νεοελληνική φιλολογία στο Λονδίνο. Εργάζεται ως επιμελήτρια εκδόσεων, μεταφράζει ποίηση, αρθρογραφεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά και γερμανικά. H ίδια έχει μεταφράσει τα Ερωτικά ποιήματα της Ανν Σέξτον καθώς και ποιήματα της Ανν Κάρσον.

Έχει γράψει τα βιβλία ποίησης μέγας κηπουρός (Κοινωνία των (δε)κάτων, 2007) και Μαύρη Μωραλίνα (Κέδρος, 2010). Η Μαύρη Μωραλίνα ήταν υποψήφια για το βραβείο ποίησης του περιοδικού Διαβάζω και πήρε το τρίτο βραβείο ποίησης καλύτερου βιβλίου νέου ποιητή στο Συμπόσιο Ποίησης Πάτρας.

Τι γυρεύεις εδώ; - Μαρία Ψωμά Πετρίδου

       Χαράματα, βγήκε απότομα από βαθύ ύπνο, από γύρισμα κλειδιού στην εξώπορτα. Τινάχτηκε με τη μία! Έτρεξε στο διάδρομο ανάλαφρη, απορώντας με την ευκολία των κινήσεών της. Έστριψε στο χολ. Στάθηκε απέναντι από την πόρτα. Οι κλειδαριές ασφαλείας συνέχιζαν να τρίζουν… Περίμενε με χτυποκάρδι. Όχι από φόβο. Από χαρά. Κάποιος έμπαινε στο σπίτι της μετά από μέρες, ούτε ήξερε πόσες, ούτε μπορούσε να σκεφτεί ποιος. Ο θόρυβος ανθρώπινης παρουσίας της έφτανε.

Ξεκαθάρισμα - Δώρα Κασκάλη

Επέστρεψε μουσκεμένη ως τα εσώρουχα από απόνερα, χλωρίνες και άζαξ για τα τζάμια με άρωμα γιαπωνέζικο τριαντάφυλλο. Τον είδε με την πλάτη γυρισμένη, να κάθεται άβολα στον καναπέ, να σηκωθεί-να μείνει, κοιτάζοντας μια εκπομπή για τα αποδημητικά πτηνά χωρίς ήχο.

Προσπέρασε το σαλόνι και μπήκε κατευθείαν στο μπάνιο. Δεν θα του μιλούσε, όχι, δεν ωφελούσαν τόσο καιρό μετά οι απολογισμοί. Ακόμη και ύστερα από το καυτό νερό που την εξανθρώπισε, η ίδια απόφαση.

Να του έλεγε «αντίο» ή «επιτέλους μου αδειάζεις τη γωνιά με τη ραθυμία σου, την άνεργη κούρασή σου», να τον έβλεπε απλώς με τη συγκατάβαση του ανθρώπου που μοιράστηκε μια ζωή σπαταλημένη ή με τη συνενοχή του πόνου που ξέσκισε τα σωθικά τους στον μακρύ διάδρομο του τέταρτου ορόφου του Παίδων;