9 Οκτωβρίου 2013

Η γοργόνα - Μίνως-Αθανάσιος Καρυωτάκης



«Θυμάμαι το κορμί της να αγγίζει το δικό μου. Η ξανθιά γυναίκα με τα γαλάζια μάτια έκανε την εμφάνισή της μέσα από τα γάργαρα νερά. Μου χαμογέλασε αχνά κι ένιωσα μονομιάς ένα πετάρισμα στην καρδιά μου. Ξέρεις, το προκλητικό της βλέμμα ήταν γεμάτο υποσχέσεις.
Αυτό το περιστατικό έλαβε χώρα αν θυμάμαι καλά πριν από περίπου μία μέρα στην παραλία της Επανομής. Είχα πάει με κάτι φίλους τα μεσάνυχτα για ένα βραδινό μπάνιο. Είχαμε μαζί μας μπύρες, μια κιθάρα και ο Μάνος είχε φροντίσει να φέρει με το αυτοκίνητό του αρκετά ξύλα για να ανάψουμε φωτιά.
Η πανσέληνος στον ουρανό και το αμυδρό λευκό φως που παρήγαγε δημιουργούσαν μία πρωτόγνωρη μαγεία. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο η καρδιά μου σκίρτησε όταν αντίκρισα τα γάργαρα νερά. Ο πατέρας μου έλεγε ότι η θάλασσα έκρυβε μέσα της πάμπολλους θησαυρούς, αλλά πάντοτε φρόντιζε να επισημαίνει ότι δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να την εξοργίσεις, γιατί τότε θα φρόντιζε να σε τιμωρήσει.
Ποτέ μου δεν πίστεψα τις ιστορίες του πατέρα μου. Ανέκαθεν ήταν τρελός και στα εξήντα έξι του χρόνια οδηγήθηκε στο Δαφνί όπου και άφησε έξι μήνες μετά την τελευταία του πνοή. Έκτοτε φρόντισα να τον ξεχάσω γιατί τα θεότρελά ξεσπάσματά του τις βραδινές ώρες μαζί με τις ασυναρτησίες που έλεγε για δαιμόνια της θάλασσας επέστρεφαν μερικές φορές σαν εφιάλτες κατά τη διάρκεια του ύπνου μου.
»Πρώτος μπήκα εγώ στο νερό. Ήμουν ολόγυμνος. Μ’ άρεσε ο γυμνισμός. Εκεί που κολυμπούσα εμφανίστηκε εκείνη. Ήταν τόσο απερίγραπτα όμορφη. Την ακολούθησα και απομακρύνθηκα από τη φωτιά. Οι φίλοι μου δεν το αντιλήφθηκαν. Ποιος άλλωστε θα φανταζόταν ότι θα απομακρυνόμουν μες τη νύχτα μακριά από τη φωτιά;
Εκπόρευε μια μαγεία όμως που δεν μπορείς να φανταστείς ή καλύτερα δεν μπορούσες να αντισταθείς. Συνέχισα να την ακολουθώ όλο και πιο βαθιά. Κάποια στιγμή σταμάτησε και ξεκίνησε να τραγουδά ένα θείο άσμα. Μαγεύτηκα. Ήθελα να αγγίξω τα χείλη της.
Όταν όμως έφτασα τόσο κοντά της, τα μάτια της  πήραν το κοκκινωπό χρώμα του αίματος, ενώ τα ξανθιά μαλλιά της μετατράπηκαν σε θανατηφόρα φίδια. Παράλληλα, το στόμα της άνοιξε και φανέρωσε τα σουβλερά της δόντια.
Έντρομος ξεκίνησα να κολυμπώ όσο γρηγορότερα γινόταν. Εκείνη κάποια στιγμή με έφτασε και έκοψε μερικά δάχτυλα των ποδιών. Να, αυτά εδώ είναι! Το φρέσκο αίμα πότισε τη θάλασσα. Έβγαλε σατανικές ιαχές. Το αίμα μάλλον της είχε ανοίξει την όρεξη.
Τελικά, κατάφερα να φτάσω την ακτή. Οι φίλοι μου βλέποντάς με τραυματισμένο και αποτρελαμένο με οδήγησαν στον Άγιο Παύλο. Την υπόλοιπη ιστορία την ξέρεις γιατρέ. Σε παρακαλώ, δεν είμαι τρελός. Λέω την αλήθεια. Έτσι τραυματίστηκα», είπε ο Αντώνης καθώς τον έλουζε ο κρύος ιδρώτας.
«Ναι, δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα. Απλά, θα πρέπει να υποβληθείτε σε μερικές ακόμα εξετάσεις», είπε ο γιατρός ενώ ένευε σε δύο νοσοκόμους να πλησιάσουν .
Ο Αντώνης δεν μπορούσε πλέον να ξεφύγει. Πάλεψε, αλλά ήταν δυνατότεροι. Η μοίρα είχε προνοήσει να ακολουθήσει τον δρόμο που είχε χαράξει ο πατέρας του…



Ο Μίνως-Αθανάσιος Καρυωτάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1994. Έχει πάρει μέρος σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Μεγαλύτερη διάκριση αποτελεί το πρώτο βραβείο στον πέμπτο πανελλήνιο διαγωνισμό παραμυθιού που είχε διοργανωθεί από το περιοδικό Kid’s Fan. Το μυθιστόρημα: «Μια σειρά από τρομαχτικά γεγονότα» είναι η πρώτη του μεγαλόπνοη συγγραφική προσπάθεια και μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν από τον ιστοχώρο των Εκδόσεων Σαΐτα: http://www.saitapublications.gr/2012/12/ebook.13.html . Παράλληλα, διαθέτει και το ιστολόγιο: « Χίλιες και μία ιστορίες» (http://minosathkar.blogspot.gr/). Τέλος, έχει συμμετάσχει και στα συλλογικά ebooks: «Tweet_Stories - Λογοτεχνία σε 140 χαρακτήρες» (openbook.gr), «Το ταξίδι ενός χαρτονομίσματος», «Ένα ταξίδι… αλλιώς» (Εκδόσεις Σαΐτα).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας για το κείμενο!